De 55-jarige schrijfster debuteerde in 1991 met de roman ‘Boa’ en werd bekroond met de Multatuliprijs en de Anna Bijns Prijs. Een jonge vrouw, Gemma, ik-vertelster en hoofdfiguur in deze roman, raakte na een ongeval blind en moet proberen om met deze zware beperking toch een soort van bewegingsvrijheid te hervinden. Haar nachtelijke zwerftochten door de stad openen voor haar een intrigerend nieuw nachtelijk universum, gevuld met andere zintuiglijke prikkels. En ook braille leren betekent een fascinerende verkenningstocht. Gemma toont zich een ondernemende, kritische, vitale geest, valt soms ook ten prooi aan wanhoop, maar is ook zeer gebeten om volop te leven. Ze plaatst kanttekeningen bij andere romans over blindheid (o. a. Saramago’s Stad der blinden) en in haar nuchtere, clevere, niet-klagende stem zit de grote kracht van dit boek, dat ook sterke passages bevat over de betekenis van lezen. Een boeiende psychologische verkenning, geschreven met een scherpe pen, ook erg geschikt als aanzet voor praatgroepen. Paperback; vrij kleine druk.