In Duistere vlam, het vierde deel uit de reeks rond Damen en Ever, wordt duidelijk welke problemen Ever zich op de hals heeft gehaald door onvoorzichtig om te springen met magie. Ze wilde immers haar aartsvijand Roman in haar macht krijgen door een bezwering over hem uit te spreken. Doordat ze dit echter op het verkeerde moment deed, riep ze duistere krachten aan met als gevolg dat hij nu de touwtjes in handen heeft. Sindsdien wordt ze geplaagd door een onbedwingbaar verlangen naar Roman, dat vooral de kop opsteekt wanneer ze slaapt en wanneer hij in de buurt is. Ze probeert zich hier uit alle macht tegen te verzetten en experimenteert met magie om de vloek op te heffen. Niet alleen moet Ever haar eigen gevoelens onder controle houden, ook tracht ze haar beste vriendin Haven in te tomen. Ten gevolge van Romans intriges is zij nu namelijk ook een onsterfelijke. Het probleem is echter dat Haven niet vertrouwd is met het woord ‘discretie’ en zozeer geniet van haar nieuwverworven macht en van het gevoel dat ze eindelijk bijzonder is, dat ze haar oren sluit voor de schaduwzijden van het eeuwige leven.
Duistere vlam is het voorlopig minst interessante deel uit de reeks. Het verhaal is gelijkaardig aan zijn voorganger Schaduwland: Evers hoofddoel is nog steeds het bemachtigen van het elixir waarmee zij en Damen elkaar weer kunnen aanraken zonder dat er steeds een laagje energie tussen hen aanwezig moet zijn. Waar in Schaduwland hier en daar nog stof tot nadenken werd gegeven, vooral door de centrale thematiek rond vrije wil en het maken van keuzes, blijft dit vierde deel echter veelal oppervlakkig en nietszeggend. Een positief punt is de karakteruitwerking van enkele personages. Voor het eerst in jaren voelt Haven zich bijzonder en ze zou dit gevoel het liefst met de hele wereld delen. Dat Damen en Ever haar dit ten zeerste afraden, valt niet in goede aarde en ze wijt hun reactie aan jaloezie. Damen herkent in haar gedrag echter zijn oorspronkelijke reactie op zijn eigen onsterfelijkheid en wil niets liever dan Haven voor fouten behoeden. Spijtig genoeg wordt deze verhaallijn eerder naar de achtergrond verdrongen en overheersen de intrige rond Evers obsessie voor Roman en haar zoektocht naar het elixir.
Net als in de vorige delen, wordt in Duistere vlam een groot deel van de spanning weggenomen doordat de plotwendingen niet altijd even geloofwaardig zijn. Voor Evers problemen lijkt er telkens een simpele oplossing uit de lucht te vallen, waardoor het moeilijk wordt je in het verhaal in te leven. Hopelijk slaagt Alyson Noël erin de aandacht beter vast te houden in het vijfde deel van ‘De Onsterfelijken’. [Ilse Moens] Verberg tekst

De 16-jarige Ever (ik-figuur) beschrijft haar leven sinds het auto-ongeluk waarbij haar ouders en zus omkwamen en zij werd gered door de onsterfelijke jongen Damen. Hij schonk haar met zijn elixer het eeuwige leven. Ever gaat het gevecht aan met Roman die haar aan zijn duistere zijde probeert te krijgen. Omdat er in Ever een duistere vlam brandt, wordt zij onweerstaanbaar naar hem toegetrokken en moet zij ook de strijd met zichzelf aangaan. Vierde deel van de serie 'De Onsterfelijken'*. Het verhaal kabbelt eindeloos van de ene dialoog naar de andere, met als onderbreking af en toe wat erotiek. De op zo'n saaie manier opgebouwde climax verzandt en gaat uiteindelijk als een nachtkaars uit. Hoewel er veel naar de voorgaande delen wordt verwezen, wat de spanning ook niet ten goede komt, is het voor de liefhebbers van dit genre belangrijk om deze serie wel in de goede volgorde te lezen. Vanaf ca. 15 jaar.