Wat gebeurt er als 26 beroemde thrillerauteurs samen een boek schrijven? Dat is de beginpremisse van Geen rust voor de doden. Een groep schrijvers, onder wie klinkende namen zoals Alexander McCall Smith, Diana Gabaldon en Kathy Reichs, toonde zich bereid om voor het goede doel ieder één hoofdstukje van een thriller te schrijven. Het resultaat is echter niet de ‘ultieme thriller’ die de kaft belooft, maar eerder een doordeweekse plot die zich maar langzaam ontvouwt, mede door het gebruik van verschillende vertelstijlen en de introductie van steeds weer nieuwe personages.
De flashback aan het begin van de roman beschrijft hoe Rosemary Thomas, curator van een kunstmuseum in San Francisco, geëxecuteerd wordt voor de moord op haar overspelige man Christopher die in hetzelfde museum werkzaam was. Na een publieke confrontatiescène in het museum werd Christopher dood aangetroffen in een ‘ijzeren maagd’, een middeleeuws foltertuig, in een museum in Berlijn. De verschillende auteurs introduceren echter meerdere personages die rotsvast geloven in de onschuld van Rosemary. Zo is er haar beste vriendin Belle, de ex-politieman Jon Nunn en de journalist Hank Zacharius. Hoewel ze zelfs naar haar dood nog trachten haar onschuld te bewijzen, stoten ze steevast op een muur van wantrouwen. Het hele verhaal wordt opnieuw in beweging gezet als alle betrokkenen worden uitgenodigd op een herdenkingsdienst ter ere van de verjaardag van Rosemary’s executie. Tijdens deze receptie vindt Belle de notities die Rosemary maakte net voor haar overlijden. Daarin bevestigt ze nogmaals haar onschuld. Langzamerhand beginnen de aanwezigen te beseffen dat ze echt tevergeefs gestorven is. Net op dat moment wordt het museum overvallen door twee professionele dieven. Jon Nunn grijpt echter gepast in en de kunstdieven worden overmeesterd. Deze overval zorgt voor een doorbraak in zijn onderzoek en Nunn ontdekt dat Thomas nog leeft en zelfs in San Francisco woont. Na een wilde achtervolging doorheen de straten van San Francisco overlijdt Thomas ten slotte toch.
Het is natuurlijk een leuke gimmick, maar de combinatie van de vele auteurs en hun diverse ideeën over spanningsopbouw, verteltechniek en hun uiteenlopende voorkeuren voor steeds andere personages zorgen voor een rommelige plotontwikkeling. Niettemin zijn er enkele beklijvende scènes, zoals de executie van Rosemary die eerst schijnt te mislukken, en de uiteindelijke confrontatie tussen Nunn en Thomas. De autopsierapporten van Kathy Reichs, onder meer bekend van de ‘Bones’-serie met antropoloog dr. Brennan in de hoofdrol, zijn dan weer compleet overbodig.
[Jeroen Vermeulen] Verberg tekst

Wanneer Rosemary Thomas wordt geëxecuteerd, kijkt de aan wal geraakte detective John Nunn toe met nog steeds dat knagende gevoel dat iets niet helemaal klopt. Maar het bewijs tegen haar lijkt overweldigend en de doodstraf voor het bruut vermoorden van haar echtgenoot en medecurator van het museum wordt voltrokken. Tien jaar later organiseert haar goede vriend Tony Olsen een herdenking voor haar in hetzelfde museum. Zou dat nieuw licht op de zaak werpen? Geschreven door een collectief van maar liefst 26 gerenommeerde thrillerschrijvers, deels ten bate van een goed doel. Origineel concept dat een vermakelijk verhaal oplevert. Mist vaart omdat schrijvers toch wel even hun eigen stempel willen drukken. Hierdoor worden veel karakters geïntroduceerd en vrij clichématig neergezet. Aardig, maar van zo'n schat aan schrijftalent verwacht men meer subtiliteit. Normale druk.