Een man die Ove heet is een sensatie. Snoepgoed voor zowat elke lezer. Fredrik Backman is blogger en columnist in Zweden, maar dit is zijn romandebuut. En wàt voor een! Het verhaal is betrekkelijk eenvoudig. Ove is een man van 59 met een nogal markante persoonlijkheid. Hij is nors, pietluttig, totaal niet flexibel, en hij houdt halsstarrig vast aan dezelfde principes die hij zich veertig jaar geleden eigen heeft gemaakt. Hij is op zijn zachtst gezegd niet erg aangenaam in de omvang. Aan het begin van het verhaal ziet hij het somber in. Hij is door zijn werkgever op non-actief gezet en voelt zich nutteloos. Zijn vrouw Sonja is overleden. Zijn dagen weet hij niet meer in te vullen en hij komt tot het besluit dat het beter is om het leven vaarwel te zeggen zodat hij in het hiernamaals zijn geliefde Sonja terugvindt. Maar dat gaat niet van een leien dakje. Geen klus in huis is hem vreemd, en een haak in het plafond vastmaken is geen kunst. Maar dan breekt het touw. En ook zijn volgende poging mislukt.
Daardoor blijft Ove doorgaan met zijn leven en maken we kennis met de bullebak van de buurt... die een te groot hart blijkt te hebben, zelfs letterlijk. Dat zie je niet zo meteen als je hem ontmoet: opvliegend, bij het minste beledigd, mensenschuw. Maar het verhaal neemt ons ook mee naar het verleden, naar zijn jeugd waarin hij heeft geleerd om voor zichzelf te zorgen en zijn mannetje te staan zonder op anderen te rekenen. Hoe hij Sonja ontmoet en haar hart verovert. Wat er vervolgens gebeurt met Sonja en hoe hij haar door dik en dun, op zijn manier, blijft steunen. En vervolgens leert hij Parvaneh kennen, de zwangere overbuurvrouw met haar klunzige partner en hun twee kinderen, de zwaarwichtige buurjongen, een jonge slungel die een ‘homomens’ blijkt te zijn (en nee, Ove mag dan veertig jaar achter zijn, met een ‘homomens’ heeft hij geen moeite al is het hem vreemd). De achterflap van het boek stelt onomwonden: je gaat van hem houden, dat kan niet anders. En geloof me, dat doe je. Ondanks de eenvoud van het verhaal raak je als lezer meteen in de ban. De auteur blijkt een geboren verteller die je meeneemt naar de wereld van Ove. En die mag dan lichtjes absurd lijken, maar je dringt zo diep door dat het allemaal prachtig wordt. Niet te missen! [Bart Van der Bruggen] Verberg tekst

De 59-jarige Ove lijkt een sombermans en controlfreak. Hij heerst over ‘zijn’ woonerf en wordt woedend als nieuwe bewoners de regels overtreden. Maar achter deze houding gaat een diepe tragedie schuil die zich stukje bij beetje ontvouwt. Met zijn tegenpool, zijn vrouw Sonja, had hij een uitgebalanceerd leven, ook (en juist na) een toekomstbepalend ongeluk. Door verschillende gebeurtenissen brokkelen zijn principes een voor een af, zodat een heel ander mens tevoorschijn komt. Deze prachtig geschreven debuutroman van de Zweedse journalist en schrijver Fredrik Backman (1981) leest als een trein, mede door de uitstekende vertaling die geheel recht doet aan de humor en het relativisme waarmee Backman zijn ontroerende verhaal vorm geeft. Hij kan de vergelijking met het succesvolle, in de verte op deze roman lijkende, ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’ van Jonassson glansrijk aan. Heel veel lezers zullen genieten van dit humoristische, maar tegelijk aangrijpende boek. Vrij kleine druk. Verberg tekst