Nog een week en dan is Ella jarig. Er komt een feestje, ze weet al wie er komt en wat ze gaan eten, maar ze moet nog een hele week wachten tot ze weet welk cadeautje ze krijgt. Spannend is dat. Ze weet dat het op zolder staat, maar mag niet gaan kijken. Ze fantaseert er dan maar over. Dat is het leuke aan een geheim cadeau, het kan nog alles zijn. Wanneer de timmerman zijn ladder tegen de gevel laat staan terwijl hij is gaan eten, kunnen Ella en haar vriendin Lucy hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en ze klimmen op de ladder, op het platte dak. Ze kunnen erg ver kijken van daaruit, tot aan de bosjes, tot de nieuwe weg en... tot op de zolder waar het cadeau staat. Ella is helemaal van de kaart. Ze heeft het geheim gezien en nu is het leuke aan bijna jarig zijn eraf. Ze kan immers niet praten over haar uitje op het dak. Pas als ze met een tekening alles aan mama kan uitleggen, komt het goed.

Dit is een erg inleefbaar verhaaltje over het dilemma van het kleine meisje. Prettige spanning, drukkende spanning, eerlijk de waarheid zeggen terwijl het als jokken voelt, dat geheim dat ze niet kan bewaren omdat het zo akelig is... het zijn heel herkenbare ervaringen. Ondanks de korte, eenvoudige zinnetjes is het verhaal toch erg soepel geschreven en zit er verrassend veel nuance in. De prenten van Harrie Geelen treffen ondanks de grove lijnen, het ontbreken van detail en het ruw schilderen van verflaag over verflaag mooi de juiste toon. Prenten van het verwachtingsvol genieten, van de geladenheid die het stiekeme ongehoorzaam zijn meebrengt, van het ondraaglijke zwijgen... De naïeve schilderijtjes hebben het detail niet nodig om veelzeggend te zijn. [Jen de Groeve] Verberg tekst

Wat Ella voor haar verjaardag zal krijgen, is een groot geheim, maar bij toeval ontdekt ze haar cadeau. Nu heeft ze zelf een geheim, wat erg op haar drukt en alle voorpret bederft. En ze heeft nog een geheim: ze weet best dat ze nooit op de ladder van de timmerman had mogen klimmen, waardoor ze door het raampje van het zoldertje boven de keuken haar cadeau heeft zien staan. Uiteindelijk gaat ze ermee naar haar moeder, die de zaak niet erger maakt dan het is en Ella kan zich weer op haar verjaardag verheugen. In korte zinnen wordt de spanning van zo'n verjaardag verwoord en hoe iets zo'n kleuter kan bezighouden, zonder dat een volwassene daar ook maar het flauwste idee van heeft. Schilderingen in grove penseelstreken, in gedekte tinten, die de juiste verhaalmomenten weten te vangen, ondersteunen de tekst. Derde prentenboek over de levensecht neergezette Ella. Het ziet er zeer verzorgd uit met een nieuwsgierig makende, spanning oproepende illustratie uit het binnenwerk op het lime-kleurige voorplat en poppenhuiskamertjes op de schutbladen. De tekst bestaat uit zeer korte zinnen, die in twee kolommen onder de platen zijn gezet in een wit kader. Een fijne uitgave voor kinderen vanaf ca. 3 jaar. Verberg tekst

Nog een week en dan is Ella jarig. Ze weet wat ze gaat doen, wat ze gaat eten en wie ze gaat vragen, maar ze weet niet wat ze gaat krijgen. Het cadeau dat boven op zolder staat, is geheim. Ella vindt een geheim wel spannend, maar het moet niet te lang duren en het is best moeilijk. Ze praat erover met Lucy en fantaseert wat het zou kunnen zijn. Drie dagen voor haar verjaardag is er een timmerman op het platte dak aan het werk. Wanneer hij even weg is, klimmen Ella en Lucy naar boven. Ze kunnen heel ver kijken en er is ook een raampje naar de zolder. Zo ziet Ella haar cadeau. Nu heeft Ella een geheim, een akelig rotgeheim dat haar erg verdrietig maakt. Hoe moet ze dat aan mama vertellen? Elke bladzijde van dit prentenboek bevat een kleurrijke illustratie, vierkant van vorm en omkaderd in telkens wisselende kleuren, die nauw bij de tekst aansluit. Daaronder staat de tekst in korte, krachtige zinnen, die de leef- en gedachtewereld van het jonge kind goed weet te vatten. Ella is nieuwsgierig en fantaseert en filosofeert over haar cadeau totdat ze het ziet. Dat gebeurt per ongeluk, maar het kwam doordat ze op de ladder was geklommen, iets wat ook niet mocht. Ze wordt er gewoon ziek van en verheugt zich helemaal niet meer op haar verjaardag. Haar gevoelens van verwarring en verdriet zijn goed weergegeven. Een mooi en herkenbaar verhaal, geschreven in een poëtische taal, misschien een beetje lang.
Verberg tekst