De zwangere Lindsay Boxer, brigadier Superwoman, krijgt twee ingewikkelde zaken op haar bord. Er is een seriemoordenaar actief die het gemunt heeft op drugsdealers en daarom in de media de bijnaam Revenge krijgt. Het moordwapen dat elke keer wordt achtergelaten is een van de zes .22 pistolen die gestolen zijn uit de bewijskamer van het San Francisco Police Department en waarvan het registratienummer is gewist. Telkens gaat het om een professioneel geplande moordaanslag, zonder getuigen en zonder sporen, waardoor alles wijst in de richting van een agent. Om de dader te vinden, moeten agenten worden geselecteerd die geen dienst hadden toen de moorden werden gepleegd en hun alibi’s worden gecontroleerd, een tijdrovende klus. Tien jaar eerder had de Oscarwinnende acteur Harry Chandler het Ellsworthcomplex gekocht om er te gaan wonen met zijn aantrekkelijke vrouw. Toen die verdween, stond Harry terecht voor moord, maar hij werd onschuldig verklaard omdat haar lichaam nooit werd gevonden. Hij verkast nadien naar zijn luxueuze boot en laat zijn woning achter in de goede handen van zijn huishoudster en haar man. Dan worden er op de patio twee afgehakte hoofden gevonden. Waar komen ze vandaan en waar zijn de lichamen? Wie zijn de slachtoffers en wat is er met hen gebeurd? Met behulp van radioapparatuur en speurhonden worden er in de tuin nog vijf schedels gevonden. Dokter Claire Washburn, patholoog-anatoom doet een beroep op een forensisch antropologe voor een computergestuurde 3D-gezichtsreconstructie, maar dit kost tijd. Voor Lindsay betekent dit op eieren lopen want de media richten hun schijnwerpers op de twee zaken en zullen elke procedurefout genadeloos vastleggen. Gelukkig heeft ze de steun van de andere leden van de Women’s Murder Club. Hoewel onderzoeksjournaliste Cindy Thomas wat nijdig is omdat Boxer een informatiestop heeft afgekondigd en Yuki Castellano een verhouding heeft met Jackson Brady, Lindsay’s baas wiens rigide managementstijl ze niet echt apprecieert, zal de vriendschap standhouden.
Voor Het elfde uur doet auteur James Patterson weer een beroep op coauteur Maxine Paetro. Ook nu weer is onduidelijk wat diens bijdrage is. Levert Paetro ideeën of schrijft ze het verhaal? Of leent Patterson alleen zijn bekende naam, die garant staat voor miljoenen verkochte exemplaren? In ieder geval wordt het bekende Patterson-stramien gevolgd: 119 kleine hoofdstukjes van één tot drie bladzijden, gespreid over vier ‘boeken’. In tegenstelling tot de vorige thrillers van de Women’s Murder Club ligt de focus nu enkel op Lindsay Boxer en spelen de andere leden een figurantenrolletje. Dit komt de intrige ten goede, hoewel de tweede seriemoordenaar bijna uit het niets komt. Fans van Scandinavische thrillers zullen hier de subtiele aanwijzingen en een uitgewerkt daderprofiel missen. Een Patterson-fan echter is verkocht voor enkele uurtjes wegdroomplezier. [Myriam Bellens] Verberg tekst

Hoewel Lindsay Baxter, brigadier bij de afdeling Moordzaken van de politie in San Francisco blij is dat ze eindelijk zwanger is, heeft ze geen tijd om ervan te genieten als ze met haar collega Rich Conklin op twee spraakmakende zaken wordt gezet. De eerste is de moord op zakenman Chaz Smith met wat een politiewapen blijkt te zijn waarmee al eerder drie moorden op drugsdealers zijn gepleegd. De tweede zaak gaat om de vondst van twee, en later nog vijf hoofden zonder lichamen in de tuin van een beroemde acteur. De zaken trekken veel persaandacht, met grote gevolgen voor Lindsays huwelijk. Als de eerste zaak is opgelost, zorgt de tweede nog voor veel hoofdbrekens. Na een carrière in de reclame schreef de Amerikaan (1947) ruim vijftig thrillers, vaak bestsellers, soms verfilmd, waarvan die over psycholoog Alex Cross en de Women’s Murder Club het bekendst zijn. Deze, uit die laatste serie heeft een hoog tempo, een goede plot, met veel aandacht voor Lindsay en het politiewerk, en is heel spannend door steeds nieuwe wendingen en een verrassende én logische ontknoping. Kleine druk. Verberg tekst