Om een boek als Goud te kunnen appreciëren, moet je willen meegaan in de wereld van duistere krachten, zoals aura's en zingende sirenes. Het boek wordt voorgesteld als een chicklit en een thriller, maar dat dekt niet helemaal de lading, het verhaal bevat ook veel fantasyelementen. Het hoofdpersonage is de bijna 16-jarige Felicity Shannon James, kortweg Lissy wier verhaal in de ik-persoon wordt verteld. In Lissy's familie beschikken de meeste vrouwen over een bijzondere gave, en dat is ook het geval bij Lissy: zij kan de aura rond mensen zien. De kleuren van die aura's zeggen dan iets over het karakter van die personen.

In het begin van het boek komt Lissy net aan in Oklahoma, waarnaar zij en haar familie verhuisd zijn nadat er een probleem ontstond door de gave van Lissy's moeder. Al heel snel ontdekt Lissy dat ze nu niet alleen de gekleurde aura's maar ook de relaties tussen mensen kan zien, en dat zij die relaties zelfs wat kan beïnvloeden. De relaties worden voorgesteld als gekleurde slierten, uitvloeisels van de aura's, die zich tussen de mensen bevinden en al dan niet verbonden zijn. Lissy moet zich bij wijze van spreken steeds weer een weg banen tussen de verschillende kleuren en relaties, en dat brengt haar soms danig in de war. Kleuren hebben hun vaste betekenis, kleurloos betekent 'slecht'. Zo heeft de wiskundeleraar in Oklahoma een kleurloos aura, waardoor Lissy weet dat de man een misdadiger is. Samen met enkele vrienden en haar zus gaat Lissy op onderzoek uit. Zo kan ze verhinderen dat de leraar een zoveelste moord begaat.

Het boek komt heel traag op gang. Aanvankelijk wordt er vooral veel aandacht besteed aan de beschrijving van de personages en gebeurt er echt niets, behalve dan dat Lissy de mensen uit haar nieuwe omgeving ontmoet. Ondertussen raakt de lezer ook zelf verward in de stroom van auraslierten. Pas na 100 bladzijden krijgt het boek vaart, maar dan gaat het wel in sneltreintempo. Het verhaal heeft een mooi afgeronde structuur: enkele vage elementen uit het begin van het verhaal krijgen op het einde een duidelijk vervolg. Het grootste deel van het boek is echter slaapverwekkend, en dat ondanks het feit dat enkele personages heel knap worden uitgewerkt. Op de cover staat vermeld dat dit werk een 'jeugdthriller' is, maar het lijkt vooral alsof de auteur toch liever een chicklit wilde schrijven. De basis voor een goede thriller was nochtans zeker aanwezig. [Kris Van Rhode] Verberg tekst

Lissy (15, ik-figuur) is een tiener die met haar ouders en zusje verhuist naar Oklahoma. De middelbare school waar ze terechtkomt, lijkt in niets op haar vorige school. Er is een duidelijke scheidslijn tussen populaire en niet-populaire leerlingen. Er zijn zelfs namen voor: Goudensterren en NON’s. De nuchtere Lissy weet niet goed bij welke groep ze zelf past. Alle vrouwen in haar familie hebben een bovennatuurlijke gave. Al snel blijkt dat ook Lissy meer ziet dan haar leeftijdsgenoten. Dat is op school vaak lastig en verwarrend, maar door haar gave beseft ze dat er iets niet helemaal pluis is in Oklahoma. Ze zet alles op alles om uit te vinden wat er aan de hand is. Dit boek bevat een mix tussen het bovennatuurlijke en de realiteit op de middelbare school. De auteur schreef het verhaal toen ze zelf negentien jaar oud was, wellicht dat het daardoor zo waarheidsgetrouw overkomt. Soms mist deze jeugdthriller vaart door lange beschrijvingen over bovennatuurlijke krachten. Door de realistische setting, humoristische toon en knisperend-echte karakters blijft het echter boeien. Vanaf ca. 13 jaar. Verberg tekst

Als Lissy van Californië naar Oklahoma verhuist, lijkt het wel alsof ze in een nachtmerrie terecht gekomen is. Eerst en vooral begrijpt ze niets van de pikorde in haar nieuwe school: ofwel behoor je tot de Goudsterren, ofwel tot degenen die er niet toe doen. En als het waagt met de verkeerde groep om te gaan, is het gegarandeerd hommeles. Bovendien wordt ze geconfronteerd met een spuugkleurig aura – Lissy is nl. paranormaal begaafd en deelt mensen in volgens de kleur van hun aura. Spuug betekent dat ze met iets te maken heeft dat enorm kwaadaardig is, en het feit dat ze dat op school ziet, heeft een grotere impact op haar dan al dan niet bij de Goudsterren te horen. Ze durf haar talent niet te outen naar haar schoolgenoten, want voor je het weet, ben je de freak van de school. Maar ze kan het ook niet negeren. Zal ze het raadsel op tijd kunnen ontrafelen, om erger te voorkomen? Dit zou een spannend en speels chicklitverhaal kunnen zijn met een paranormaal tintje, ware het niet dat de beschrijving van de aura’s en hun kleurschakeringen zoveel plaats in beslag neemt dat het na een paar pagina’s, als het verrassende ervan af is, eerder op de zenuwen gaat werken. Ook al is het nog zo’n belangrijk verhaalelement, trop is te veel: de actie wordt er enorm door vertraagd en vaak doet het er ook niet toe. Natuurlijk typeert het Lissy ten top, maar na een paar keer had ik het wel gehad. Verder zit het verhaal wel goed in elkaar: Lissy moet knokken voor haar plaats op school, en haar gave maakt het er niet gemakkelijker op. Samen met een aantal vrienden neemt het op tegen het absolute kwaad, en dat is best een spannend verhaal. Alleen jammer van de niet aflatende stroom aura’s.
Verberg tekst