Iedereen denkt dat de opa van Arthur en Emma wartaal uitslaat als hij het heeft over vliegen over de regenboog. Maar dan vinden de kinderen een oud dagboek tussen de spullen van opa en komen ze erachter dat je kunt tijdreizen in de schilderijen van de Vlaamse Meesters. Hun opa was jarenlang bewaker in het museum. Wat volgt is een waanzinnig avontuur in schilderijen als ‘Dulle Griet’ (de verbeelding van de hel) van Pieter Breughel, ‘Het Lam Gods’ van de gebroeders Van Eyck en schilderijen van Peter Paul Rubens. Op een speelse manier deelt de schrijfster haar kennis over de schilderijen van de Vlaamse Meesters en de tijd waarin ze zijn gemaakt en legt ze verbanden met het heden. Ze betrekt de lezer actief bij de schilderijen door vragen te stellen als ‘kun je zien in welk deel van het schilderij de tijdreizigers zich bevinden?’. Bij elk hoofdstuk staat het betreffende schilderij waarin de kinderen zich bevinden in zwart-wit afgebeeld en aan het eind van het boek zijn ze nog een keer in een kleurkatern te zien. De zwart-witte tekeningen van Ann De Bode zijn grappig en ondersteunen het verhaal. Vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst

De opa van Arthur en Emma moet naar het rusthuis verhuizen. Zijn beginnende dementie laat hem niet meer toe alleen te wonen. Tijdens een opruimactie van de spullen van opa ontdekken ze zijn dagboek. Als eerste zin staat er ‘Hoe ik op de regenboog naar de andere kant vloog’. Ze schrikken zich een hoedje. Deze zin ratelt hun verwarde opa de laatste tijd nogal vaak af. Heeft deze zin dan toch een betekenis? En wat heeft hun opa te maken met het geheim van de Vlaamse Meesters? Ze trekken samen naar opa’s vroegere werkplek, het museum. Daar start het begin van een vreemd en wervelend avontuur.

De rode draad van het verhaal houdt je aan het lezen. Emma en Arthur worden in een schilderij gezogen en ontdekken zo meer over kunstwerk en kunstenaar. Ze kunnen zich echter ook verplaatsen naar een werk van een andere Vlaamse Meester. Boeiend en knap gevonden. Maar al snel worden ze toch ‘eruit gehaald’. De museumdirecteur achtervolgt hen en wil het geheim van de Vlaamse Meesters onthullen aan de buitenwereld, iets wat zeker niet mag gebeuren. De museumdirecteur blijft achter in het schilderij.

Dit is een fijn boekje dat jonge lezers wat bijbrengt over de Vlaamse Meesters en hun kunstwerken. Interessante achtergrond en ook heel leuke weetjes. Weet jij bijvoorbeeld wie van de Vlaamse meesters ‘Den Drol’ als bijnaam had? Ik ga het je alvast niet verklappen. Regelmatig wordt er ingezoomd op een detail van een schilderij. In het boek krijg je een zwart-wit afdruk, maar achteraan kan je de schilderijen in kleur bewonderen. Je verwondert je over zoveel betekenis en ontdekt kleine details. De jeugdige lezer zal bij een volgend museumbezoek met een heel ander oog naar schilderijen kijken. Ann De Bode verzorgde op een aangename en puike manier kaft en tekeningen binnenin.

Het is geschreven voor elfjarigen. Jonger kan zeker ook, de schrijfstijl is vrij eenvoudig.  Ook de rol van de museumdirecteur die de slechterik moet ‘spelen’ is nogal stereotiep en weinig creatief verteld. Laat dat de pret wel niet derven. Het heeft zeker zijn waarde. En met binnenkort de jeugdboekenmaand die dit jaar — 2020 — als thema ‘Kunst’ heeft, is het heel bruikbaar in de klas.

 

Verberg tekst