Timeo, die met zijn vader in het woud woont, ontdekt dat de Gruwel weer is ontwaakt. De wilde wikke verstikt en versteent alles wat hij op zijn weg aanraakt. Timeo’s vader is de sleuteldrager en heeft een boodschap voor de koning in de stad, de enige die de Gruwel kan stoppen. Maar wanneer ook hij versteend wordt, neemt Timeo die gevaarlijke opdracht van hem over. Samen met het meisje Manou slaagt hij erin niet alleen die opdracht tot een goed einde te brengen, maar ook om een einde te maken aan de vloek die al eeuwen over het land heerst, en die er voor zorgt dat de Gruwel telkens weer terugkeert…
De sleuteldrager leest als een vlot avonturenboek voor oudere kinderen. Het heeft een sprookjesachtige setting, en de hoofdpersonages worden door Marco Kunst ongekunsteld en sympathiek geschetst. De voorspelbaarheid van de grote schurk die achter de schermen aan de touwtjes trekt en die moet worden verslagen om het koninkrijk te verlossen van de steeds terugkerende Gruwel, hoort er in een genre als dit gewoon bij, en de ontknoping is spannend en goed geschreven.
Er zitten echter drie zwakke punten in dit boek. Het belangrijkste daarvan is dat dit boek leest als twee verhalen. Halverwege de tekst heb je als lezer het gevoel: dit is het, het avontuur is ten einde. Maar toen zei de uitgever tegen de auteur: dit is te kort, schrijf daar nog eens wat bij. En toen kroop de auteur weer in zijn pen en voegde nog een tweede deel toe. Wellicht is het niet zo gegaan, en had de auteur van in het begin de bedoeling om de schurk te laten ontmaskeren in het tweede deel, maar door de opbouw met twee korte spanningsbogen in plaats van één wordt bij de lezer wel heel sterk deze indruk gewekt.
Verder is er een minder belangrijk, maar wel storend anachronisme. Het Archwaan, het instituut waar zogenaamd al eeuwen onderzoek wordt gedaan naar de Gruwel in een poging hem te stoppen, komt in het tweede deel uitgebreid aan bod. En plots valt de hele middeleeuws-sprookjesachtige setting weg en zijn er echo’s van het ministerie van Magie in Harry Potter, of van een modern onderzoekscomplex. Gewoon niet geloofwaardig.
Tot slot is er aan het einde ook een uitgebreide poging om te tonen dat het personage van de schurk niet slecht was tot op het bot, en wordt het hele verhaal ook nog eens uitgebreid door zijn ogen bekeken, in een poging te tonen dat er aan elk verhaal twee kanten zijn en dat ook een schurk vaak gewoon iemand is met pech of verdriet, die dan foute beslissingen neemt. Op zich een heel nobel idee, maar door het nu bijna als een appendix op het einde te verwerken, krijgt het sprookjesachtige avontuur wel een heel zware eindnoot, die stilistisch ook nog eens wringt.
Alles bij elkaar is dit een leuk en onderhoudend boek voor kinderen vanaf een jaar of tien, dat hier en daar wel wat rammelt omwille van gebrek aan consequentheid. Maar dat zal vlotte lezers waarschijnlijk niet tegenhouden om ervan te genieten.
[Kirstin Vanlierde] Verberg tekst

Timeo woont met zijn vader in het woud vlakbij de stad Myr. Ze verblijven daar omdat de koning hen wilde doden, vanwege een sleutel die altijd om zijn vaders nek hangt. Wat die sleutel betekent wordt langzamerhand duidelijk, wanneer het verhaal vertelt van de Gruwel die ontwaakt en de wilde wikke wekt, die met zijn ranken iedereen versteent die erin verstrikt raakt. Nadat zijn vader ook door de wikke is gegrepen, proberen Timeo en Manou, een meisje uit de stad, uit te zoeken wie de geheimzinnige man op de achtergrond is die alle touwtjes in handen schijnt te hebben en al eeuwenlang de bevolking in de greep van de angst houdt. De schrijver heeft een spannend, goed geconstrueerd en origineel verhaal gecomponeerd waarin bakerrijmpjes een belangrijke rol spelen. In beeldende zinnen wordt de lezer meegezogen in die magische wereld, die af en toe aan Tonke Dragt doet denken, en waarin eigenlijk het overwinnen van de angst het hoofdthema is. Een prachtig boek vol verrassende wendingen en actie. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Timeo kende alleen het bos: alle paadjes, planten, dieren en uiteraard de hut er middenin. Daar woonde hij al zo lang hij het zich kon herinneren met zijn vader. Zijn moeder was gestorven toen hij nog erg jong was. Timeo was in de loop der jaren een behendige boomklimmer geworden. Hij kon zich minstens even snel door de kruinen van de bomen verplaatsen als op de grond. Vanop een veilige hoogte kon hij zo alle mensen die het bos doorkruisten gadeslaan zonder dat die iets in de gaten hadden. Op een dag ziet hij iets heel vreemds. Hij ziet een plant letterlijk groeien en nog vreemder is dat die plant de persoon die hij aanraakt lijikt te verstenen. Timeo weet op dat moment nog niet dat hij de Gruwel aan het werk ziet... De wilde wikke woekert door het woud en versteent iedereen die hij op zijn pad tegenkomt. Alleen de koning kan de Gruwel stoppen. Daarvoor moet de koning een beroep doen op de sleuteldrager en dat blijkt Timeo's vader te zijn. Helaas slaat de wilde wikke ook toe nabij de boshut en raakt zijn vader versteend. Nu zit er voor Timeo niets anders op om zelf naar de stad te trekken met de sleutel, naar het paleis van de koning. Manou kruist onderweg zijn pad en ze besluiten om samen verder te trekken. Veel tijd hebben ze niet want de Gruwel werkt snel. Ze moeten zich reppen en goed uitkijken om zelf niet geraakt te worden door de Gruwel. Halen ze het of niet? Zal de stad gered worden van de Gruwel? Als ze op tijd zijn kan de vloek van de Gruwel misschien nog ongedaan gemaakt worden en worden alle standbeelden weer mensen van vlees en bloed. 'De Sleuteldrager' is een ontzettend spannend boek dat zeer vlot is geschreven. De spanning wordt langzaamaan opgedreven doordat je steeds meer en meer te weten komt over de Gruwel en over de duistere krachten die er achter die Gruwel zitten. Romantiek wordt niet geschuwd: Manou lijkt wel als voor Timeo geboren. Knap boek, vlotte stijl. Je kan niet anders dan het boek in één ruk uit te lezen!

Verberg tekst