De fans van thriller- en bestsellerauteur Nelson DeMille hebben lange tijd op het vervolg van Krachtmeting (The House of Books, 2002) moeten wachten, en de voorzetting en ontknoping in De afrekening zal alvast niet alle fans weten te bekoren.

John Sutters, de hoofd- en ik-persoon in deze thriller, trok de wijde wereld in nadat zijn adellijke echtgenote haar minnaar, tevens maffiakopstuk, had vermoord. Gedurende drie jaar zwalpte hij met zijn jacht over de wereldzeeën, en wat later bouwde hij in Londen een nieuw en succesvol leven op. Tien jaar later keert hij terug naar de plek die hem het nauwst aan het hart ligt en die hij halsoverkop verliet in Krachtmeting: Long Island, en meer bepaald De Goudkust, waar de happy few grote sier maken. Sutters, een wat romantisch en nostalgisch ingestelde persoonlijkheid, kan het verleden niet laten rusten en betrekt de portierswoning van Stanhope Hall, het imposante optrekje van zijn ex-vrouw, Susan Stanhope Sutter.

De aanzet is hiermee gegeven en vanaf dan tuimelen de skeletten uit het verleden andermaal uit de kast, en worden verdronken koeien weer uit de sloot gehaald. Want Susan is lang niet de enige figuur die haar opwachting maakt. Want hoewel maffiabaas Frank Bellarosa, Susans ex-geliefde, allang dood is, is zijn zoon Anthony springlevend en zowat de buur van Sutters. Dit toeval krijgt kwalijke gevolgen, want Anthony staat nu aan het hoofd van de Bellarosafamilie en is eropuit om de dood van zijn vader te wreken.

Dit boek had voor de helft korter kunnen zijn, en daardoor mogelijk ook boeiender, als de intrige niet om de haverklap ontspoorde in oeverloze en weinig ter zake doende bespiegelingen en overwegingen van het hoofdpersonage. Wat met enige soberheid en bondigheid in schrijfstijl had kunnen bijdragen tot de opbouw en uitdieping van een interessant personage, wordt hier opgestapeld tot overbodige ballast, die het verhaal saai en langdradig maakt. Zo trekt de auteur nagenoeg een halve pagina uit voor een opsomming van de prullaria waarmee Sutter op zeker ogenblik de kofferbak van zijn auto vollaadt.

Zinloze bladvulling ontaardt op het einde in een obligate maffia-afrekening, waar de lezer reeds halfweg het boek halsreikend naar uitkeek, maar ook dat kan de afgang van deze vuistdikke roman (622 pagina's) niet meer stuiten. Alleen de trouwe fans van Nelson DeMille zullen dit boek tot het bittere en teleurstellende einde uitlezen. [Staf Schoeters] Verberg tekst

Tien jaar geleden is John Sutter gescheiden van zjn vrouw nadat zij haar maffiageliefde had doodgeschoten. Nu keert hij terug naar de plek op Long Island waar de aristocratie van New York woont. Hij wordt benaderd door Anthony Bellarosa, de zoon van de vermoorde maffiabaas en krijgt een lucratieve baan als advocaat aangeboden, net zoals hij dat vroeger van zijn vader is geweest. Het aanbod gaat echter vergezeld van een onuitgesproken dreiging jegens John en zijn ex-vrouw Susan, zodat John Sutter besluit aan alle dreiging een einde te maken. En behalve de maffiabaas weet hij nog wel iemand met wie hij een appeltje te schillen heeft. Een vermakelijke roman over afkeer van de arrogantie van de machtigen en rijken. De schrijver is meester in de ironie, die zich uit in het denken en spreken van de hoofdpersoon en in het blootleggen van de karakters van tegenstanders. Ook Amerikaanse gebruiken en gewoontes en de levensstijl van de rijken worden op de hak genomen. Daardoor zijn de ruim 600 pagina’s een plezier om te lezen en is er voldoende spanning, hoewel er feitelijk niet veel gebeurt. Dit is na 'Krachtmeting' het tweede boek over top-jurist John Sutter. Vrij kleine druk. Verberg tekst