Tess probeert haar leven weer op pootjes te krijgen na de scheiding van haar man Jason. Samen willen ze dat hun dochtertje Poppy niet zal lijden onder de breuk. Inmiddels is Jason hertrouwd en ook Tess heeft een nieuwe vriend. Als Poppy terugkomt van een weekendje bij haar vader reageert ze anders dan normaal. Tess vindt een vreemde tekening in haar spulletjes. Met zwarte wasco heeft Poppy een figuurtje getekend dat van een toren springt. Poppy vertelt haar dat die dood moest. Navraag bij Jason levert niks op, volgens hem was er niets bijzonders gebeurd in het weekend. Dan begint Poppy op de peuterschool kinderen pijn te doen en vreemde scheldwoorden uit te slaan. Tess vindt het genoeg geweest, Poppy is getuige geweest van iets gewelddadigs, misschien wel moord. Als ook de politie niet wil helpen, gaat ze zelf op onderzoek uit. Nicci French behoeft geen lovende recensies meer, het schrijversechtpaar heeft zijn sporen allang verdiend. Ook deze spannende thriller klopt weer van alle kanten. De doorgewinterde fan herkent echter het geijkte scenario en weet al snel wie de dader is. Kleine druk. Verberg tekst

Met hun serie over Frieda Klein veroorzaakte het echtpaar Nicci French een soort schisma onder de fans. De ene helft vond Klein onuitstaanbaar, de andere helft liep met haar weg. Sindsdien zijn ze weer terug met standalones, met in de hoofdrol jonge vrouwen die veelal zoekend door het leven gaan. Tess, uit Wie niet horen wil, woont alleen met haar dochtertje Poppy sinds de breuk met Poppy's vader. Alles lijkt prima tot de driejarige een tekening maakt van een vrouw die van een toren wordt gegooid. Geen tekening waar je als moeder blij van wordt. Ook begint het kind erg te vloeken en is bang. Tess vermoedt dat ze getuige is geweest van iets ernstigs en gaat op onderzoek uit. Is er in Londen onlangs een vrouw van grote hoogte naar beneden geduwd? En hoe weet Poppy dat? Tess schakelt vrienden en politie in, maar wordt weinig serieus genomen. Maar er is iets vreemds met dit boek. Het komt allemaal een beetje bekend voor en kenners van het werk van het echtpaar zien de dader waarschijnlijk al van verre aankomen.

De stijl is zoals altijd aangenaam, de setting in Londen ook. Het boek leest als een trein maar stelt als whodunit wel teleur. Het lijkt iets te veel op een eerder vertoond trucje. Plezierig om te lezen maar de glans is er af. Wie het werk van het echtpaar nog niet kent, kan beter beginnen met De rode kamer of Onderhuids.

Ambo | Anthos; 431 blz. € 28,98.

Verberg tekst