In het dorp denken de oudste mannen, de vrouwen en kinderen aan de vorige winter, aan de vreselijke oorlog. De mannen zijn toen het woud ingetrokken om er te vechten met de uitgehongerde wolven. Sinds die tijd is er geen wolf meer gezien en geen van de mannen is teruggekeerd. Er is echter nog een wolf in het woud en Milo vertrekt met boog en pijlen naar onbekende oorden. Onderweg ontmoet hij een boerin en een houthakker voor hij de wolf verwondt. Als hij de wolf vindt, blijkt deze welpjes te hebben. Schitterend, kunstzinnig prentenboek in extra groot formaat over hoe je in vrede met elkaar moet leren leven. Het thema verdraagzaamheid wordt heel goed uitgewerkt, met aan het slot de opdracht aan Milo om het aan de andere mensen over te brengen. De dynamische illustraties met details in zilverfolie opdruk zijn ware kunstwerken, waarbij gespeeld wordt met kleuren die duidelijke accenten aangeven. De illustratie waarbij het gezicht van Milo half is afgebeeld, en de andere helft een wolf is, geeft het thema van het verhaal goed weer. De illustraties geven een extra dimensie aan de literaire tekst. Ook het omslag en de schutbladen hebben details in zilver. Vanaf ca. 5 jaar. Verberg tekst

Wat een mooi boek ligt voor me. Ik zie een prachtige illustratie van een zilvergrijze grote wolf die beschermend over een jongen met een zilveren pijl en boog hangt.

De jongen, Milo, is een getalenteerde boogschutter. Hij wordt op pad gestuurd om de laatste wolf, de laatste bedreiging voor het dorp, te doden. Alle andere wolven en mannen zijn gestorven in een oorlog. Nu ligt alle hoop op Milo. Zal hij zijn dorp kunnen beschermen?

Het verhaal is heel gelaagd. Het gaat over een jongen die op het punt staat volwassen te worden. Hij voelt zich heel verantwoordelijk en tijdens zijn tocht voelt hij zich sterker en groter worden. Maar dan ontdekt hij nog een andere realiteit. Dat de andere kant, de wolvenwereld, ook levende wezens zijn. Een oorlog wordt uitgevochten in twee werelden. En Milo leert beseffen dat de waarheid, niet in één kamp ligt. Iets wat we tijdens dit schrijven maar al te actueel ervaren. 

Als het verhaal je niet kan beroeren (wat heel vreemd zou zijn), dan kan je niet anders dan stil worden van de illustraties. Die zijn zo mooi en pakkend! De illustrator werkt met zilveren accenten op bladvullende achtergronden. Het geheel is ontroerend en sprekend. Ze vertellen zo veel meer dan een verhaal. 

De vertaling vind ik met momenten minder geslaagd, maar gelukkig houdt de verhaallijn en de illustraties het boek hemelhoog.  

Dit boek hoort thuis, op een mooie zichtbare plek. Maar mag zeker ook niet ontbreken in een klasbib. 

 

Verberg tekst